به نقل از «تسنیم»

شعر و ادب در فراق اربعین حسینی|تو ماندی و صحرا، چهل روزِ پیش/ غریبانه، تنها، چهل روزِ پیش

تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۶۷۸۸۳

چند سروده‌ای با مضمون اربعین حسینی و جاماندگان تقدیم می‌شود. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، همزمان با روز اربعین حسینی، چند سروده‌ای از شاعران آیینی کشورمان تقدیم می‌شود: 

مریم کرباسی

شنیده بود که این‌بار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست

بیا به داد دل تنگ ما برس ای عشق!
اگر که حوصله داری، اگر که زحمت نیست

غمی‌ست در دل جامانده‌های کرب‌وبلا
که هرچه هست یقین دارم از حسادت نیست

میان ما که نرفتیم و رفته‌ها، شاید
تفاوتی‌ست در آغاز و در نهایت نیست

همیشه آن‌که نرفته‌ست بی‌قرارتر است
همیشه آن‌که نرفته‌ست، کم‌سعادت نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..

خودش نرفت و دلش را پیاده راهی کرد
نباید این همه دل دل کند که فرصت نیست

علی بیرقدار

بوی غم آید این حوالی‌ها
آمدند عاشقان نور دو عین
زائران شهید کرب و بلا
غصه‌داران اربعین حسین

آسمان دو چشمشان ابری
دلشان پر زشور و شین شده
ذکر لب‌های پرحرارتشان 
نغمه‌ی یاحسین حسین شده

آهی از دل کشید زینب و گفت:
السلام ای شهید عاشورا
کشته‌ی اشک، تشنه جان داده
السلام ای امام بی‌سر‌ها

گفت زینب که ای برادر من
رحمت واسع خدای ودود
بعد داغ و مصیبتت دیگر
روز خوش بهر خواهر تو نبود

خاطرت هست بین آن گودال
دست و پا می‌زدی برادر من
بر روی سینه تو بنْشست و
می‌زدت شمر در برابر من

دیدم از روی غیظ دشمن‌ها
گرد تو ای حسین حلقه زدند
بی حیا‌های شهر کوفه و شام
بر تنت سنگ و تیر و نیزه زدند

چه بگویم ز غصه‌های دلم
بعد تو خیمه‌ها که غارت شد
روزی تو شهادت و امّا
قسمت زینبت اسارت شد

خاطرت هست آمدم مقتل
بوسه از حنجرت گرفتم و بعد
با تن بی‌سرت وداع کردم
پیکرت بر خدا سپردم و بعد

داغدیده زنان و فرزندان
روی مرکب سوار کردم من
اولین دفعه بود در عمرم
سفری بی‌حسین رفتم من

از مصیبات شهر کوفه نگو
زخم‌های زبان ابن زیاد
گریه‌ی دختران آل رسول
خنده‌ی ظالمان بی بنیاد

خطبه خواندم به صوت حیدری‌ام
همه محو کلام من بودند
گریه‌کن‌های پای منبر من
همه از جمله مرد و زن بودند

بگذرم از مصیبت کوفه
راهی شام پر بلا گشتیم
چه بگویم ز کوچه و بازار
بی تو آخر که تا کجا رفتیم

آه از آن لحظه‌ای که من دیدم
سر پاک تو را به طشت حسین
خواهرت پیر گشته از داغِ
خیزران و لب تو نور دو عین

یا اخاه از رقیه‌ات که نپرس
دل او در خرابه بس خون شد
تا سرت را مقابل خود دید
طفلی از ماتمت دگرگون شد

بس که از دوری پدر نالید
آب گشت و خراب و ویران شد
گریه‌ها کرد در خرابه و بعد
آهی از دل کشید و بی‌جان شد

عادل حسین قربان

نشسته است به روی تنِ زمین، باران
چه دلرباست! چه غوغا! چه دلنشین! باران

هوا، هوای سرودن، هوای بی‌تابی‌ست
طلوعِ عشق چه زیباست! با همین باران

ببار روشن و زیبا! ببار پاک و روان!
که دوست دارمت ای نازنین‌ترین! باران

بشوی! هرچه پلیدی نشسته بر عالم
هزار بار، به تو پاک!، آفرین، باران

نسیمِ رحمتِ حق بی‌حساب می‌بخشد
کشیده دستِ محبت به نادمین، باران

و باز روی دلم، عکسِ ماه، می‌افتد
و باز کرب‌وبلا، عشق، اربعین، باران

مرضیه عاطفی

تو ماندی و صحرا، چهل روزِ پیش
غریبانه! تنها...چهل روزِ پیش

تو را با تنی خفته در خاک و خون
سپردم به صحرا، چهل روزِ پیش

زمین بر سر و سینه زد! گریه کرد
برای تو دریا، چهل روزِ پیش

نبودی و بستند دست مرا
به زنجیرِ غم‌ها، چهل روزِ پیش

ببین که شکسته مرا داغ تو
جوان بودم امّا چهل روزِ پیش

زمین خوردی و بود دور و برت
چه جنجال و دعوا، چهل روزِ پیش

رقم خورد با کینه حرمله
تمام بلایا، چهل روزِ پیش

به تو نیزه زد شمر و بعدش گذاشت
به روی تنت پا...چهل روزِ پیش

خودم دیدم آبت نداد و برید
سرت را همین جا، چهل روزِ پیش

سرت را که نه! بلکه بر نیزه زد
دلِ زینبت را، چهل روزِ پیش!

حسین صیامی

دلم گیر یه خواهشه بی‌صداس
نتونسته از غم رها شه هنوز
قفس میشه دنیا برای دلی
که بال و پرش بسته باشه هنوز

من اون قطره بودم که از بخت بد
سرازیر شد...روو به دریا نشد
من و قسمتی که گره خورده بود
من و کربلایی که امضا نشد

ازت خواستم...خواستم...خواستم
اگه میشه لطفا جوابی بده
نگو اشکهامو ندیدی... نگو
منم گریه کردم...خدا شاهده

گلایه نبود این یه درد دله
از این عاشق صاف و ساده حسین
همیشه روو لبهام اسم تواه
همین از سرم هم زیاده حسین

من اینجام...جا موندم از زائرات
ولی توو دلم اربعینی به پاس
من اینجام...اینجا ازت دور نیست
من اینجام... اینجا خودش کربلاس

احسان نرگسی

می‌نویسم شعر با نامِ خدای کربلا
می‌بَرَد دل را هوای دلربای کربلا

چند باری کربلا رفتم ولی نقل است که
فرق دارد اربعین حال و هوای کربلا

خوش به حال آن کسانی که پیاده، اربعین
از نجف رفتند تا صحن و سرای کربلا

کعبه هم با آن بزرگی و شکوهش بی‌‌گمان
بارها افتاده روی دست و پای کربلا

با همین چشمان خود دیدم مسلمان می‌شوند
کافران با دیدن ایوان طلای کربلا

مادرم آخر طلاهای خودش را داد و گفت:
پول آن خرجِ غمِ فرمانروای کربلا

باز هم جا مانده‌ام از قافله، امسال هم
می‌روم با مادرم مشهد به جای کربلا

شعر و ادب در فراق اربعین حسینی|چه شد عزیز دلم بین‌مان فراق افتاد/ و آن چه را که نمی‌باید اتفاق افتادشعر و ادب در فراق اربعین حسینی| شوق را رد کرده‌ایم و از فراق کربلا/ کارمان دارد به مرز جان سپردن می‌رسد

انتهای پیام/ 

 

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اربعین شعر اربعین شعر اربعین حسینی اربعین حسین چهل روز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۶۷۸۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قصه فراق از تحصیل

  این تعداد بنا به گزارش مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۱ به تعداد ۹۳۰ هزار دانش‌آموز رسیده است. در همین گزارش اشاره شده ‌یکی از معضلات اصلی در مواجهه با این مسأله، فقدان آمار جامع و شفاف از دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل و شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آنان است.به همین دلیل گمانه‌زنی و فرضیه‌پردازی درباره علت‌های پدیده بازماندگی از تحصیل همچنان ادامه دارد. برخی تفاوت بازماندگی از تحصیل در میان دختر و پسر را قابل توجه نمی‌دانند، در حالی‌که عده‌ای  آن را مؤثر می‌دانند و بعضی‌ها نیز عوامل آن را بسته به منطقه، جنس، مقطع تحصیلی و... متنوع می‌دانند. مثلا ممکن است در یک منطقه فرهنگ طایفه‌گرایی و نگاه‌های جنسیتی باعث بازماندگی از تحصیل شده باشد اما در منطقه‌ای دیگر وضعیت اقتصادی و چند‌زبانه‌بودن کودک در بازماندنش از تحصیل مؤثر باشد. در مطالعات مربوط به بازماندگی از تحصیل، معمولا از دو پدیده «بازماندن از تحصیل» و «ترک‌تحصیل» برای کسانی که در سن تحصیل قرار دارند(جمعیت لازم‌التعلیم) صحبت می‌شود. برای هر دو پدیده نیز در یک دهه اخیر آمار گوناگونی ارائه شده‌است. به‌‌عنوان نمونه برای «بازماندن از تحصیل» در۱۰سال اخیر به اعداد متنوعی از صدهاهزار تا چندمیلیون نفر اشاره شده است. بخشی از این گوناگونی در آمار ناشی از شیوه محاسبه سن در جمعیت لازم‌التعلیم است. مقایسه سرشماری‌های اخیر نشان می‌دهد که بازماندگی از تحصیل در نیمه دوم دهه۸۰و نیمه اول دهه۹۰ روندی نزولی داشته است اما چنانچه از مطالعات اخیر مانند گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس بر‌می‌آید احتمالا در نیمه دوم دهه‌۹۰ و سال‌های بعد از آن، تغییر جهت داده و روند افزایشی پیدا کرده است. همین مسأله یک‌بار دیگر پژوهشگران را به جست‌وجو برای پی‌بردن به عوامل و زمینه‌های مؤثر در بروز آن فراخوانده است.